اتاقی از ان خود

هرگز کسی چنین فجیع به کشتن خویش بر نخاست که من به زندگی نشستم.............

اتاقی از ان خود

هرگز کسی چنین فجیع به کشتن خویش بر نخاست که من به زندگی نشستم.............

این شعر یکی از دوستامه که مرد.


یاد تو راه می‌رود در رگهای سرم هر روز

پیاده می‌شود در مغزم

تیر می‌کشد در استخوانهایم

ببین چگونه براشفته‌ای‌ام

که از همسایه آدرس خانه‌ام را می‌پرسم

سایه سه‌شنبه 8 تیر 1389 ساعت 12:04 ق.ظ
نظرات 1 + ارسال نظر
کوریون دوشنبه 12 مهر 1389 ساعت 01:08 ب.ظ http://chorion.blogsky.com/

اینو دوستش داشتم ..

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد